زهره زارع حسین زادگان - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن ، دانشکده روانشناسی
کیانوش هاشمیان - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن ، دانشکده روانشناسی

پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثربخشی مهارت تاب آوری بر مؤلفه های کیفیت زندگی بیماران انجام شده است. جامعه پژوهش حاضر که جز روش های پژوهش نیمه آزمایشی (پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بود شامل کلیه بیماران قلبی کیس ICD کلینیک آریتمی قلب تهران بود. نمونه های پژوهش از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و تعداد نمونه ها 20 نفر در نظر گرفته شد که 10 نفر در گروه آزمایش و 10 نفر در گروه کنترل قرار گرفتن. ابزار مورد استفاده پرسش نامه کیفیت زندگی (SF-36) برای ارزیابی متغیر کیفیت زندگی بود. نتایج 10 جلسه آموزش تاب آوری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس نشان داد که بیمارانی که تحت آموزش معین قرار گرفته بودند در مؤلفه های کیفیت زندگی نسبت بیمارانی که از این آموزش ها برخوردار نبوده اند (گروه کنترل) پیشرفت بهتری داشته اند. آموزش مهارت تاب آوری تأثیر معنی داری بر بهبود کیفیت زندگی بیماران قلبی کیس ICD داشته ام توجه به این موضوع به نظر می رسد که گنجاندن این برنامه آموزشی در فرایند درمان بیماران قلبی کیس ICD می تواند به سلامت روانی این بیماران منجر شود.

تاب آوری، کیفیت زندگی، دفیبریلاتور قلبی