اثربخشی بازی نمایشی با دست ساخت های پارچه ای بر تقویت من کودکان مبتلا به سرطان

هدف از انجام این پژوهش تأیید اثر بازی نمایشی با دست ساخته های پارچه ای در کودکان مبتلا به سرطان در تقویت من آنان است. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش، شش کودک هستند که به طور تصادفی از میان کودکان مبتلا به سرطان بستری در بیمارستان خیریه محک تهران انتخاب شدند. روش این پژوهش مطالعه موردی بوده است. ای نصف تکان در طی هفت جلسه دو ساعته در کارگاه بازی نمایشی با دست ساخته های پارچه ای شرکت کردند. فرط اضطراب و واکنش های دفاعی این کودکان با استفاده از آزمون ترسیم خانواده کرمن ، قبل و بعد از مداخلات روان شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های این پژوهش بر اساس تفسیر بالینی نقاشی خانواده کرمن نشان داد که نمایش بازی با دسته ساخت های پارچه ای می تواند موجب کاهش اضطراب و مکانیزم های دفاعی و نیز تقویت من کودکان مبتلا به سرطان شود. دو سه نقشه های پیش آزمون و پس آزمون نشان داد این مداخله در برخی از کودکان موجب باور و ارزنده سازی خفت و دیگران شد که به صورت عدم حذف اعضای خانواده و خود در نقاشی ها نمود پیدا کرد. از تعداد دیگری از نقاشی ها جهت ترسیم غیرعادی که بیانگر نوعی واپس روی است، اصلاح شد و همچنین از ریخت تعقلی فاصله گرفته و به ریخت حسی نزدیک شد .

Keywords:

دست ساخت های پارچه ای , باز نمایشی , کودکان , سرطان , تقویت من