اثربخشی آموزش مهارت های ارتباط موثر و روابط بین فردی بر بعد رفتاری نگرش مصرف سیگار در دانش آموزان پسر

پژوهش حاضر با هدف بررسی و اثربخشی آموزش مهارت های ارتباط مؤثر و روابط بین فردی بر بعد رفتاری نگرش مصرف سیگار دانش آموزان مدارس متوسطه دوره دوم ناحیه دو آموزش وپرورش زاهدان انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 94 - 93 ناحیه بغض شهرستان زاهدان بود و با توجه به نوع طرح پژوهش جهت جذب نمونه آماری از شیوه داوطلبان و جهت تعیین افراد در گروه های آزمایشی و کنترل را از شیوه تصادفی ساده استفاده گردیده است گفته نمونه آماری دانش آموزان شرکت کننده در طرح مذکور تعداد 80 نفر بودند که به صورت تصادفی در قالب دو گروه 40 نفری تقسیم شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از مقیاس نگرش به سیگار استفاده شده است که در مجموع از 32 گوبه (با ضریب پایایی 0/871) در سه بعد رفتاری (9 گویه با ضریب پایایی 0/739) بعد رفتاری ( 11 گویه با ضریب پایایی 0/825) و بعد رفتاری ( 12 گویه با ضریب پایایی 0/876) تشکیل شده است و از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و پس از برگزاری شش جلسه آموزش مهارت های ارتباط مؤثر و روابط بین فردی مجدداً هر دو گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون شرکت نموده اند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد، که آموزش مهارت های ارتباط مؤثر و روابط بین فردی تفاوت معنادار مثبتی را در بهبود بعد رفتاری نگرش به مصرف سیگار در دانش آموزان ایجاد نموده است و می تواند به عنوان ابزار مؤثری در آموزش ها و برنامه پیش بینی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

مهارت ارتباط موثر , روابط بین فردی , نگرش به مصرف سیگار , نوجوانان