بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با موفقیت تحصیلی دختران دوره متوسطه

یکی از ابعاد وجودی انسان بعد اجتماعی اوست ، به گونه ای که گفته اند انسان موجودی اجتماعی است و باید در بستر اجتماع با همنوعان خود زندگی کند. سپس همان طور که دیگر ابعاد قوت مانند بعد شناختی و زیستی از رشد مناسب برخوردار می شود، بعد اجتماعی او نیز باید به رشد و تکامل کافی برسد تا بتواند به تدریج تا در صحنه های گوناگون با دیگران، روابط مناسب تری داشته باشد، مهارت های اجتماعی را یاد بگیرد و در تکامل با همنوعان خود به یک رشد هماهنگ در تمام ابعاد وجود خود دست یابد. حال اگر به هر دلیلی فرایند اجتماعی شدن و یادگیری مهارت های ارتباطی با دیگران و اطرافیان به درستی تحقق پیدا نکند، و دچار اضطراب و فشارهای روانی ناشی از آن می شود و در زمانی که به صحنه های متنوع اجتماعی گام می نهد، فشار و ناراحتی و کمبودی را بیشتر احساس می کند. برای رسیدن به یک وضعیت خوب و مطلوب ارتباطی لازم است تا فرد مهارت های متفاوتی را فرا گرفته و در مرحله عمل آن ها را اجرا نماید، رسیدن به این هدف یعنی برقراری ارتباط مؤثر با دیگران و مورد احترام بودند و به عنوان فردی قابل احترام مطرح شدن و تأثیرپذیری و تأثیرگذاری و حدود و کیفیت آن ها بستگی به قابلیت ها و توانایی های فرد در ابعاد مختلف دارد. به طور عمده برقراری ارتباط مؤثر در کودکان و نوجوانان می تواند علت رفتارهای پرخاشگرانه و یا گوشه گیری و انزوا در آنان باشد. این تحقیق در پی آنست که بررسی رابطه مهارت های ارتباطی را با موفقیت تحصیلی دختران دوره متوسطه مورد مطالعه قرار دهد.