نقش خواب در تثبیت حافظه و توانبخشی شناختی

یک توافق عمومی است که خواب به شدت حافظ، یادگیری و به طور کلی به مکانیسم های انعطاف پذیری اسدی مرتبط است و این ارتباط ممکن است به طور مستقیم بر فرایندهای بازیابی تأثیر گذارد در واقع یک الگوی منسجم از یافته های تجربی به اثرات مفید از خواب به فرایندهای یادگیری و انعطاف پذیری و تغییرات در شکل پذیری سیناپسی در طول بیداری و الغای اصلاحات منسجم در EEG توپوگرافی قشری موج آهسته در طول خواب بعدی اشاره می کند و همچنین باز به هنجاری سیناپسی وابسته به خواب یک محاسبه به صرف برای اثرات سلولی وسط سیستم ها از خواب در یادگیری و حافظه از جمله تثبیت خاطرات رویه ای و اخباری، استخراج مطلب عمده و ادغام خاطرات جدید با خاطرات قدیمی ارائه می دهد. در نهایت شواهد حمایت از این تصور که انعطاف پذیری وابسته به بازیابی می تواند کنترل کیفیت خواب را بهبود بخشد در حال رشد است در حالی که نظارت بر EEG در هنگام خواب ممکنست به توضیح اینکه چگونه الگوهای توان بخشی خاص کار می کنند کمک کند درواقع درک بهتری از ارتباط انعطاف پذیری خواب می تواند از نقطه نظر توان بخشی قاطعانه باشد. این مطالعه به بررسی عوامل مختلفی که در تثبیت حافظ در خاک نقش دارند می پردازند.

Keywords:

تثبیت حافظه , خواب , پلاستیسیته خواب , تعادل سیناپسی