پریسا پور محمد - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز
لیلا احمدزاده اهری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی ، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)

رضایت از زندگی یکی از ابعاد مهم بهزیستی ذهنی است که از عوامل مختلفی بیرونی و درونی تأثیر می پذیرد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش عوامل پنج گانه شخصیت در پیش بینی رضایت از زندگی می باشد. نمونه پژوهش شامل 190 دانشجوی دختر و پسر بود که به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه پنج عامل شخصیتی ( -NEO) FF1 و مقیاس رضایت زندگی ( SWLS ) استفاده شد و داده ها با استفاده از آزمون هم بستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین رضایت از زندگی و روان رنجور خوبی هم بستگی منفی معنی دار (0/38 = r و 0/01 >p) و بین برون گرایی ( 0/34=r و 0/01 >p) با وجدان بودن ( 0/34 = r و 0/01>p ) و خوشایندی ( 0/15 = r و 0/05 >p ) با رضایت از زندگی هم بستگی مثبت معنی دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان می داد که در بین متغیرهای پیش بین تنها سه متغیر روان رنجور خویی ، با وجدان بودن و برون گرا ای قادر و تغییرات رضایت از زندگی را به طور معنی داری پیش بینی کنند. براساس یافته های این پژوهش بین برخی عوامل شخصیتی و رضایت و زندگی رابطه معنی داری وجود دارد و قابل شخصیتی می تواند بخشی از واریانس رضایت و زندگی را پیش بینی کنند.

رضایت از زندگی، روان رنجور خویی، برون گرایی، باوجدان بودن، خوشایندی