بررسی هوش هیجانی در داشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر

هوش هیجانی مفهومی است که برای نخستین بار در آغاز دهه 1٬990 توسط مایر و سالووی 4 معرفی شد و سپس در سال 1٬995 توسط گلمن به سرعت جنبه عام یافت. این عنصر مجموعه ای از توانایی های شناختی و هیجانی به هم پیوسته است که به فرد کمک می کند تا با دریافت، ارزیابی و بیان دقیق هیجان ها، از احساساتی که افکار را تسهیل می نماید آگاهی یابد و با برقراری توازن میان افکار و هیجان های خود، تصمیم گیری های عاقلانه و رفتاری مسئولان داشته باشد. امروز مدل های مختلفی جهت تعریف و تبیین مفهوم هوش هیجانی وجود دارد اما در گوک نگاه کلی می توان کفایت های اساسی سازنده هوش هیجانی را شامل ادراک هیجان در خود و دیگران، فهم و استدلال درباره هیجان و اداره هیجان ذکر نمود. و هوش هیجانی فرد را از نظر هیجانی ارزیابی می کند به این معنی که فرد به چه میزانی از هیجان ها و احساسات خود و دیگران آگاهی دارد و چگونه آن ها را کنترل و اداره می کند.