معصومه محمودی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
باقر غباری بناب - استاد تمام دانشگاه تهران
اعظم برهان - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استنثنایی دانشگاه تهران

نظر به اهمیت سبک های دل بستگی در مسائل روان شناختی از جمله احساس گناه و رابطه احساس گناه با سلامت زبانی، هدف از این پژوهش پیش بینی احساس گناه مراقب آن خویشاوند مبتلایان آلزایمر براساس سبک های دل بستگی بود. این پژوهش از نوع هم بستگی است و به جامعه آماری نیز در این پژوهش شامل تمامی مراقب آن خویشاوندی بوده اند که از بیماران مبتلا به آلزایمر تحت پوشش انجمن آلزایمر ایران (واقع در تهران) در سال 1٬392 مراقبت می کردند. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر، در دسترس بود که 300 نفر از این طریق انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های دل بستگی بزرگ سالان RAAS در پرسش نامه محقق ساخته احساس گناه مراقب خویشاوند مبتلایان به آلزایمر بهره گرفته شد. داده ها با استفاده از روش آماری ریگ سیاق چندگانه (روش گام به گام) تجزیه و تحلیل شدند. براساس یافته های پژوهش سبک دل بستگی ایمن توان پیش بینی احساس گناه مراقب آن خویشاوند مبتلایان آلزایمر را ( 0/79 - = r) در سطح 0/01 دارا بود و به سبک دل بستگی اتحادیه توان پیش بینی احساس گناه مراقب آن خویشاوند مبتلایان را ( 0/72 = r) در سطح 0/01 دارا بود. سبک دل بستگی اضطرابی توان پیش بینی احساس گناه مراقب آن خویشاوند مبتلایان آلزایمر را (0/87=r) در سطح 0/01 دارا بود بعد از اشک های دل بستگی ایمن، اتفاقی و اضطرابی در تعامل با یکدیگر توان و پیش بینی احساس گناه ما را قربانی خویشاوند مبتلایان آلزایمر را (سبک دل بستگی اضطرابی میزان 69% و سبک دل بستگی تیم میزان 50% واریانس احساس گناه را در سطح 0/01 تبیین کردند)دارا بودند. نتایج به دست آمده نشان داد سبک های دل بستگی ایمن، اجتماعی و اضطرابی توان پیش بینی احساس گناه مراقب آن خویشاوند مبتلایان آلزایمر را داشتند. سبک های دل بستگی ایمن، اجتماعی و اضطرابی در تعامل با یکدیگر توانایی پیش بینی احساس گناه مراقب آن خویشاوند مبتلایان آلزایمر را داشتند.

احساس گناه، سبکهای دلبستگی، مراقبان، آلزایمر