نورالدین فضلی - دانشجوی دکتری، دانشکده هوافضا، دانشگاه صنعتی شریف
سیدمحمدباقر ملائک - استاد، دانشکده هوافضا، دانشگاه صنعتی شریف
علی عابدیان - استادیار، دانشکده هوافضا، دانشگاه صنعتی شریف

اثر دو عامل طراحی - فضای هندسی طراحی و بارگذاری - بر پیچیدگی مسئله تیر یک سردرگیر بهینه مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. تیر یک سردرگیر هم به لحاظ کاربردی ( بال هواپیما، بوم تعادلی ماهواره، AFM و ... ) و هم به لحاظ تئوری (تیر میشل) از اهمیت بالایی برخوردار است. تیر بهینه می تواند به سادگی یک میله با مقطع ثابت یا به پیچیدگی تیر میشل باشد . شناخت عوامل ایجاد این تفاوت توان طراحی را افزایش خواهد داد . مقالات فراوانی برای تحلیل و طراحی تیر یک سر درگیر برای شرایط مختلف و با دیدگاه های مختلف ارائه شده است. اما اغلب مطالعات قبلی بر یک مسئله خاص با بارگذاری و فضای طراحی مشخص تکیه دارند و تغییر پیچیدگی پاسخ را بواسطه تغییر در روش حل بررسی می نمایند. حال آنکه در این مقاله با حفظ رزولوشن بررسی، تأکید بر اثر فضا -بار بر پیچیدگی پاسخ است. برای تشکیل تیر بهینه از روش بهینه سازی توپولوژی با اندازه المان مشخص با تابع هدف کاهش نرمی متوسط استفاده گردید . نتایج حاکی از آن است که برای هر مسئله با توجه به فضا- بار و رزولوشن ساخت سطحی از پیچیدگی میتواند مفید باشد.

تیر یک سر درگیر - پیچیدگی – بهینه سازی توپولوژی – طراحی سازه