محمد خزایی - دانشجوی دکترای جغرافیا اقلیم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
جعفر مرشدی - عضوهیت علمی رشته جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
مرضیه شاهسوندی - دانشجوی دکترای جغرافیا اقلیم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
دانش نصیری - دانشجوی دکترای جغرافیا اقلیم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز

در این مقاله شرایط اقلیم ایران در دهه های 2000 ، 2025 ، 2050 ، 2075 ، 2100 با استفاده از خروجی دو مدل گردش عمومی جو 2HadCM و 4ECHAM و با در نظر گیری 18 سناریوی انتشار ، IPCC مدلسازی شده است. از مدلMAGICC-SCENGEN برای ریزمقیاس نمایی داده های با قدرت تفکیک کم خروجی مدل های گردش عمومی استفاده شد. در این تحقیق به بررسی و مقایسه نتایج دو مدل 2HadCM و 4ECHAM پرداخته شده است. بر ایناساس، نتایج مدل 2HadCM حاکی از کاهش بارش های ایران تا دهه 2100 به میزان 5 / 2 درصد است، در حالیکه برای دوره مشابه در مدل 4ECHAM بارشهای کشورمان به میزان 8 / 19 درصد افزایش یافته است. تحلیل منطقه ای نتایج مدل 2HadCM نشان می دهد که در دهه های آینده استانهای مازندران، گلستان، خراسان شمالی، شمالخراسان رضوی و سمنان، تهران و بخش هایی از گیلان و قزوین با افزایش بارش مواجه خواهد شد، در حالی که مدل 4ECHAM برای مناطق مذکور کاهش بارش را پیش بینی کرده است. همچنین مدل 2HadCM برای نواحیجنوب شرق کشورمان شامل استانهای هرمزگان، کرمان، بوشهر، جنوب فارس و بخش هایی از سیستان و بلوچستان کاهش بارش را پیش بینی کرده است، اما در مدل 4ECHAM مناطق مذکور در دوره مشابه با افزایش بارش مواجه خواهند بود. براساس بررسی های به عمل آمده، نتایج هر دو مدل بیانگر افزایش دمای تمامی استانهای کشورمان در دهه های آیندهاست. این دو مدل تا دهه 2100 به طور میانگین افزایش دمای 3 تا 6 / 3 درجه سانتیگراد را برای کشورمان پیش بینی می کنند ، که در هر دو مدل توزیع مکانی افزایش دما باهم مطابقت دارند

تغییراقلیم، SCENGEN-MAGICC مدل گردش عمومی جو ، 4ECHAM ، 2HadCM ایران