روزبه ولوی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی تهران
علی اکبر متکان - هیأت علمی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
علیرضا شکیبا - هیأت علمی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
بابک میرباقری - هیأت علمی، دانشگاه شهید بهشتی تهران

جنگلهای بلوط زاگرس یکی از منابع با ارزش کشور بوده که در سالهای اخیر بخش زیادی از آنها دچار خشکیدگی شده ا ست و تغییر اقلیم به عنوان یکی از عوامل ا صلی آن شناخته می شود. از اینرو پیشبینی تاثیرات احتمالی تغییر اقلیم بر پراکندگی مکانی این جنگلها جهت برنامهریزی و مدیریت موثر آنها ضروری به نظر میر سد. هدف از انجام این تحقیق، استفاده از مدلسازی توزیع گونهها جهت شبیهسازی تغییرات بالقوه رویشگاه مناسب بلوط ایرانی، که گونه غالب در زاگرس جنوبی مح سوب می شود، برای دورههای 2030 ،2050 و 2070 تحت دو سناریوی تغییر اقلیم میبا شد. برای این منظور کارایی پیشبینی دو الگوریتم مدل سازی شبکه ع صبی و (RF (Forest Random مورد مقای سه قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش RF دارای عملکرد بهتری نسبت شبکه عصبی میباشد و در هر دو سناریوی اقلیمی یک جابجایی در رویشگاه مناسب بلوط رخ خواهد داد.

تغییر اقلیم، جابجایی گونهها، مدلسازی توزیع گونهها، شبکه عصبی مصنوعی،