فریده علاءالدین - کارشناس ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین
حمیدرضا ملکی - کارشناس ارشد اقلیم شناسی

آمایش سرزمین، یک امر علمی با رویکردی فضایی و منطقهای در شناخت توانمندیهای توسعه با توجه به قابلیتهای مکانی میباشد . تفکر آمایشی ، با توجه به مفهوم آمایش ، بهرهبرداری مطلوب و مستمر از قابلیت ها و توانائی هایمحیط با کمترین میزان تخریب است . هدف نهایی آمایش سرزمین ، سازماندهی فضا به منظور بهره وری مطلوب از سرزمین در مقیاس منطقه ای و استانی می باشد. در دهه های اخیر آب و هوا دچار تغییر و تحولات اساسی گردیده و دراین راستا مهمترین اثر و نقش آمایش سرزمین و توسعه پایدار ارائه خط مشی اصولی به منظور کاهش اثرات تغییر اقلیم به شمار می آید . تغییر اقلیم درحال حاضر یکی از مهمترین چالش های زیست محیطی در سطح جهان که افزایش درجه حرارت ، ذوب شدن یخ های قطبی ، بالا آمدن سطح آب های آزاد جهان و تغییر در آستانه های آب و هوایی از پیامدهایآن محسوب می شوند. با توجه به جهانی بودن پدیده تغییر اقلیم و آسیب های ناشی از آن ، لزوم توجه جدی به این موضوع چه در سطح ملی و چه در سطح منطقه ای و جهانی ضروری است. هدف از این پژوهش، مقابله با اثرات مخرباین پدیده و برنامه ریزی هوشمندانه در جهت توسعه فضایی در هر منطقه با توجه به قابلیت ها و محدودیت های محیطی می باشد. در این بین استان سمنان بعنوان مرکز سیاسی- اجتماعی یکی از پهناورترین استان های کشور از کانون های مهم استقرار جمعیت است که به دلیل نقش ویژه آن در سندملی توسعه به عنوان سرریز جمعیتی سایر استان هایهمجوار اهمیت ویژه ای دارد . در این خصوص مطالعه تغییرات اقلیمی ( دما ، رطوبت و حداکثرسمت و سرعت باد ، بارش و نوع بارش ) در شهرستان سمنان از جمله عوامل موثر در شناخت مسیر توسعه می باشد. نتایج و تحلیل داده ها نشان می دهد زمان شروع بیشتر تغییرها ناگهانی و و از نوع روند و نوسان است. در این گفتار سعی شده است تا چشم انداز اثرات تغییرات اقلیمی از منظر موقعیت مخاطرات طبیعی مانند زمان و نوع تغییرها در متغیرها حاکی از تغییرهای ناگهانی افزایشی و کاهشی مورد تحلیل و آنالیز قرار گیرد. در مقاله حاضر نقش تغییر اقلیم در شناخت آمایش سرزمین و توسعه پایدار در استان سمنان و جایگاه آن در برنامه ششم توسعه اقتصادی – اجتماعی استان مورد بررسی قرار گیرد .

تغییر اقلیم ، آمایش سرزمین ، شهرستان سمنان ، توسعه پایدار ، مخاطرات طبیعی