سوده ضرابی شیرآباد

از گذشته کودکان نیروهای بالقوه ای هستند که برای تداوم و انتقال ارزشها به نسلهای آینده باید مورد توجه قرار گیرند زیرا در سنین بالا به دلیل مشغله های فراوان و تحکیم تربیتهای مختلف، بسیاری از نیروها و استعدادهای بالقوه آدمی رو به خاموشی مینهد.رشد و نمو و بارور شدن استعدادهای آدمی جز در صحنه زندگی شکل نمیگیرد و بازی نمونه ی کوچکی از زندگی واقعی است. با توجه به اهمیت نقش بازی در آموزش و تربیت کودکان، در پژوهش حاضر نقش بازی در آموزش کودکان مورد بررسی قرار میگیرد که به دو روش توصیفی و تحلیلی صورت گرفته است. نوع روش تحقیق کمی میباشد که با استفاده از اطلاعات و ارقام و آمارهای موجود در کتب، سایتها و آرشیو سازمانها من جمله سازمان بهزیستی، آموزش و پرورش و مدیریت و برنامه ریزی گرداوری میشود.

آموزش کودک ،آموزش بازی محور،بازی کودک