بررسی اثر جداسازی دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی بر میزان ناکامی، پرخاشگری، و روابط دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تفاوت میزان ناکامی و پرخاشگری و همچنین میزان روابط دانش آموزان مقطع ابتدایی در مدارس مختلط با این مقادیر در مدارس منفک می باشد. پژوهش حاضر از نوع علی – مقایسه ای پس رویدادی بوده و در آن با استفاده از پرسشنامه سنجش خشم کودکان، ساخته شده توسط نیلسون و همکاران سال 2000چهار زیر مقیاس ناکامی، پرخاشگری، روابط با همسالان، و روابط با مراجع قدرت، در دو گروه دانش آموزان مدارس مختلط و منفک سنجیده و با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج حاصل از این سنجش ها، با استفاده از نرم افزار SPSS.18 و به تفکیک هر یک از زیر مقیاس ها، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیر مانوا manova مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. در نتیجه این بررسی ها، میزان ناکامی و پرخاشگری در مدارس منفک بطور معناداری بیش از این دو میزان در مدارس مختلط بود. همچنین با اندازه گیری روابط دانش آموزان با همسالان و مراجع قدرت (شامل آموزگاران، والدین و...) نیز، در مدارس منفک مقادیر بیشتری احراز گردید.

Keywords:

تفکیک جنسیتی , مدارس مختلط , ناکامی , پرخاشگری دانش آموزان