بررسی رابطه بین فضاهای آموزشی آینده و بهره وری در آموزش و پرورش بارویکرد آینده پژوهی

امروزه یکی از عواملی که همه صاحبنظران و دانشمندان برای توسعه و بقای هر کشوری مدنظر قرار داده و اتفاق نظر دارند، بهرهوری به خصوص بهرهوری درآموزش وپرورش است، چرا که آموزش وپرورش میتواند با ترکیب مطلوب منابع مادی و استفاده بهینه از آنها معجزهها بیافریند. در سازمانها و موسسات برای ارتقای بهرهوری برنامه های بسیاری اجرا می گردد فضاهای آموزشی منعطف (فضاهای باز وسبز) که قادراست پاسخگوی نیازهای آموزشی جدیدوبارویکرد دانش آموزمحوری باشد هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین فضاهای آموزشی آینده و بهره وری ادراک شده در آموزش و پرورش بوده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مدیران مدارس دوره ابتدائی نواحی شش گانه شهراصفهان در سال تحصیلی 1395 - 1394 تشکیل داده اند. روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای بوده که نهایتاً تعداد 120 نفر از مدیران مدارس ابتدائی نواحی شش گانه شهراصفهان بطور تصادفی برای تحقیق انتخاب شدند.برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است.ابزار تحقیق سه پرسشنامه محقق ساخته است: 1-پرسشنامه محقق ساخته آینده اندیشی فضاهای آموزشی شامل چهار بعد آینده ممکن، آینده باورپذیر، آینده محتمل، آینده مرجع و دارای بیست گویه است 2- پرسشنامه محقق ساخته نحوه سیاستگذاری های آموزش وپرورش که شامل 10گویه 3- پرسشنامه محقق ساخته بهره وری فضای آموزشی ادراک شده شامل 15 گویه که بر حسب 5 درجه ای لیکرت( خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم و خیلی کم ) تنظیم و درجه بندی شده اند.برای تأمین روایی پرسشنامه ها به لحاظ محتوا از نظر متخصصان استفاده شده است.برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از دو روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده بعمل آمده است. بطور کلی نتایج پژوهش نشان داد، بین آینده اندیشی فضاهای آموزشی با بهره وری ادراک شده ، رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

فضای آموزشی , آینده پژوهی , بهره وری , تجهیزات آموزشی