ایجاد نانوساختارهای اکسید تیتانیم به روشهای الکترواسپری و غوطهوری بر روی سطح ایمپلنت تیتانیمی به منظور بهبود خواص زیستسازگاری آن
Publish place: The 13th scientific conference of students of material engineering and metallurgy of Iran
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 673
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SCMEMI13_021
تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1395
Abstract:
تیتانیم و آلیاژهای آن به دلیل سبکی، خواص مکانیکی و بیولوژیکی که دارند، متداولترین فلزات مورد استفاده در ساخت ایمپلنتهای ارتوپدی به شمار میروند. دو چالش عمده ایمپلنتهای تیتانیمی، یکی عفونت و دیگری عدم چسبندگی آنها به استخوان مجاور و درنتیجه شل شدگی ) loosening ( ایمپلنت است. تاکنون روشهای متنوعی برای بهبود این ویژگیهای از طریق اصلاح سطح تیتانیم صورت گرفته است که تغییر توپوگرافی سطح بهویژه ایجاد نانوساختار یکی از آنهاست. در این تحقیق از دو روش برای ایجاد نانوساختارهای اکسید تیتانیم در سطح تیتانیم استفاده شده است. این دو روش عبارتند از الکترواسپری و غوطهوری، که اساس هردوروش بر پایه استفاده از محلولی حاوی نمک تیتانیم و پلیمر حامل )پلی وینیل پیرولیدون( میباشد. در روش اول محلول تهیه شده، با استفاده از دستگاه الکتروریسی بر روی سطح تیتانیم اسپری گردیده و در روش دوم نمونههای تیتانیمی در محلول مذکور غوطهورگشتند. نمونهها در مرحله بعد در کوره پیرولیز شدند. سپس با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی) SEM (، نانوساختارهای ایجاد شده بر رویسطح تیتانیم به هر دو روش الکترواسپری و غوطهوری مشاهده، بررسی و مقایسه شدند. فاکتور آبدوستی، که ارتباط مستقیمی با چسبندگی سلولی دارد، با اندازهگیری زاویه تماس قطره آب بررسی گردید. همچنین برای تعیین میزان زیستفعالی سطح و بررسی شکیل ساختار استخوانی بر روی آن، از غوطهوری نمونهها در مایع شبیهسازی شده بدن) SBF ( استفاده شد. نتایج نشان داد که تیتانیوم هایاصلاح شده با هر دو روش نسبت به نوع اصلاح نشده، بهبود زیست فعالی را نشان دادهاند. با انتخاب پارامترهای بهینه میتوان از این روش به منظور اصلاح سطح تیتانیم برای کاربردهای ارتوپدی استفاده نمود.
Keywords:
Authors
اکبر جوادی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
عاطفه سلوک مفرد
استادیار و استاد راهنما، دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
معصومه حق بین نظرپاک
استادیار و استاد مشاور، پژوهشکده فناوریهای نو، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
فاطمه باقری
استادیار و استاد مشاور، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :