بهینه سازی پارامترهای فرایند ساخت بالک نانوساختار شیشه زیست فعال- فورستریت با استفاده از روش تاگوچی

هدف از پژوهش حاضر، ساخت بیوسرامیک کامپوزیتی شیشه زیستفعال- فورستریت، بهینه سازی پارامترهای فرایند تولید و بررسی تاثیر حضور تقویتکننده بر قابلیت تفجوشی و خواص مکانیکی بود. به این منظور، نانوپودر شیشه زیستفعال حاوی درصدهای مختلف فورستریت 10,20,30 درصد وزنی به روش سل- ژل تهیه شد. در ادامه نمونههای بالک کامپوزیتی )حاوی 10,20,30 درصد وزنی فورستریت( به روش تفجوشیدومرحلهای تهیه شد. در این راستا از روش تاگوچی، جهت بهینهسازی پارامترهای فرایند تفجوشی دومرحلهای بهره گرفته شد. از آزمون دندانهگذار نانو )نانوایندنتور( نیز برای سنجش خواص مکانیکی نانوکامپوزیت بهره گرفته شد. مطابق با نتایج به دست آمده، پودرهای کامپوزیتی تولیدی با اندازه کریستالیتهای فورستریت در محدوده 55- 18 نانومتر ایجاد شد. نتایج آزمون پراش پرتو ایکس و مطالعه تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی، -نشاندهنده تبلور زمینه شیشه زیستفعال در اثر عملیات حرارتی در دماهای بالا و اندازه دانههای کمتر از 200 نانومتر در نمونههای بالک بود. ارزیابیبالک نانوساختار نشان داد که نمونههای حاوی 01 درصد تقویتکننده از نظر تراکم، مناسبترین نمونه است. سنجش به کمک آزمون دندانهگذار نانو نیز نشاندهنده بهبود سختی و چقرمگی شکست نانوکامپوزیت حاوی 10 درصد فورستریت نسبت به سایر نمونهها بود. دستاوردهای پژوهش حاضر موید آن است که بالک کامپوزیتی شیشه زیستفعال- فورستریت میتواند کاندید مطلوب و مناسبی جهت استفاده در کاربردهای دندانپزشکی باشد

Keywords:

شیشه زیستفعال , فورستریت , تفجوشی دومرحلهای , نانوکامپوزیت