اثر 42 _ اپی براسینولید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گشنیز Coriandrum sativum تحت شرایط کم آبی

تعدیل صدمات ناشی از تنش خشکی و کم آبی در گیاهان با استفاده اصولی و نه بی رویه هورمون های گیاهی از جمله براسینواستروئیدها بمنظوربهبود عوامل فیزیولوژیکی و افزایش عملکرد گیاه در مناطق خشک و نیمه خشک از مدیریتهای ضروری پرورش گیاهان در این مناطق می باشد. در اینتحقیق سعی بعمل آمده است تا اثر آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح شامل آبیاری هر هفته، هر دو هفته و هر سه هفته یکبار به عنوان فاکتور اصلی و غلظت های0,0/5,1میلی مولار 24-اپی براسینولید به عنوان فاکتور فرعی انتخاب و به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کاملتصادفی با سه تکرار در سال زراعی 42 در شهرستان جیرفت انجام گردد. شروع دور آبیاری بمنظور اعمال کم آبی و محلولپاشی با این ماده با ظاهر شدن برگ دوم گیاهان آغاز شد. در این تحقیق میزان کلروفیل a ، b ، کاروتنوییدها و پروتئین کل برگها. قبل از به گل رفتن گیاهان اندازه گیری شد. نتایجنشان داد که با افزایش دور آبیاری میانگین صفات اندازه گیری شده به صورت معنی داری کاهش پیدا کرد و همچنین اثر ساده 22 _ اپی براسینولید برایصفات کلروفیل a ، b و پروتئین معنی دار و برای کلروفیل کل و کاروتنوئید معنی دار نبود. بیشترین میانگین صفات مذکور مربوط به دور آبیاری هر هفته یکبار و غلظت 1 میکرو مولار براسینواستروئید بود و این در حالی بود که اثر متقابل دور آبیاری در محلول پاشی تنها برای کلروفیل b معنی دار شد و بیشترین میزان کلرفیل b دور آبیاری هر هفته یکبار بود

Keywords:

2 اپی براسینواستروئید , دور آبیاری , تنش کم آبی , گشنیز