عباس رضایی - عضو هیات علمی دانشگاه مراغه

مراتع سودمندی های زیادی برای بشر، موجودات زنده، خاک و سایر پدیده های طبیعی دارد که ازجمله آنها حفاظت خاک تولید اکسیژن، جلوگیری از سیلاب ها، محیط امن برای رشد موجودات ریز، حیوانات وحشی، چرای دام ها، محل حفظ و توسعه گونه های گیاهی و جانوری تولیدات دارویی، چشم انداز زیبا برای گردش و تاریخ می باشد. از زمانی که انسان به صنعتی شدن و کشاورزی مدرن روی آورد متاسفانه در اثر استفاده بی رویه از مراتع به شیوه های مختلف موجب تخریب آنها شده است امروزه بشر در اثر افزایش جمعیت و مواجه با مشکلات مختلف ناشی از تخریب مراتع همانند نابودی گونه های گیاهی و جانوری، تخریب خاک، آلودگی محیط، کاهش علوفه طبیعی، نابودی حیاط وحش و کاهش داروهای گیاهی پی برده است. به همین دلیل برای احیاء مراتع اقداماتی دد سراسر جهان در حال انجام است. بسته وضعیت منطقه به روش های گوناگونی به احیا مراتع پراخته می شود که از جمله آنها تقویت کودی خاک مراتع، قرق، تقویت گیاهان منطقه با بذرکاری و نهال کاری، یافتن گونه های گیاهی سازگار با منطقه به همراه کشت وتقویت آنها می باشد. مراتع حاشیه شهرستان مراغه در اثر استفاده بی رویه و عبورمکرر گله های گوسفند منطقه تخریب شده ا ست همچنین به دلیل محل تردد احشام روستاییان امکان قرق جهت تقویت تمام گونه های گیاهی نمی باشد. درنتیجه تنها راه باقی مانده درچنین شرایطی حفظ سرسبزی منطقه می باشد. به این منظور در بازدیدهای در فصول تابستان و پاییز طی سه سال انجام گرفت و برای تکمیل کار به یک خشکسالی نیاز داشتیم که سال 1389 به وقوع پیوست در این بازدیدهای صحرایی گیاهانی که با وجود تردد حیوانات، آهکی بودن خاک و خشکسالی سالم و سرسبز مانده مورد شناسایی قرار گرفت. بر همین اساس گونه های از گیاهان فرفیون، تلخه بیان، گل ماهور، خارشتر، افدرا، گون، گاورزبان، بادام خارآلود و زالزالک جهت احیای مراتع با هدف سرسبزی منطقه معرفی گردیدند.

احیاء مراتع، سرسبزی، مراغه، خشکسالی