سمیه لطفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد - سرامیک - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تح
حسین یوزباشی زاده - دکترای مواد - دانشکده مواد - دانشگاه صنعتی شریف
اسماعیل صلاحی - دکترای مواد - پژوهشگاه مواد و انرژی
کاوه ارزانی - دکترای مواد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

امروزه از بتن سبک هم در اعضای سازه ای و هم غیر سازه ای ساختمان در جهت کاهش بار مرده و همچنین بار دینامیکی ناشی از زلزله به طور روز افزونی استفاده می شود. سبک سازی یکی از بهترین راهکارهای علمی،‌عملی و اقتصادی برای کاهش خطرات ناشی از زلزله است. بدیهی است که مقاومت بتن سبک رابطه مستقیمی با وزن آن دارد، با این وجود هنوز تصویر روشنی از پارامترهای مؤثر در بهینه سازی مقاومت بتن سبک بر اساس هر یک از مصالح مخلوط و به ویژه وزن مخصوص بتن موجود نیست. در این مقاله که حاصل کار آزمایشگاهی بر روی دوازده نوع طرح اختلاط بتن سبک با استفاده از مصالحی همچون پرلیت می باشد، علاوه بر تشریح جزئیات و نحوه ساخت به بررسی نتایج حاصله پرداخته شده و همچنین ریزساختار برخی از نمونه ها توسط میکروسکوپ الکترونی - روبشی (SEM) مرود بررسی قرار گرفته است. با بررسی میکروسکوپی به وضوح شاهد تغییر ریزساختار منطقه تماس بین خمیر سیمان و سنگدانه نسبت به خود خمیر سیمان بودیم. افزایش قابل توجه استحکام بتن پرلیتی توسط میکروسیلیس یکی از نتایج این پژوهش می باشد. از نتایج دیگر تغییر مسیر رشد ترک در زمینه تقویت شده توسط میکروسیلیس می باشد که در تصاویر میکروسکوپی دیده می شود.

بتن سبک، پرلیت، میکروسیلیس، ریز ساختار