بررسی تاثیر حمل و نقل پایدار بر میزان رضایتمندی ساکنین از منطقه (نمونه مورد مطالعه منطقه 11 شهرتهران)

توسعه پایدار به طور عام و حمل و نقل پایدار به طور خاص، در جست و جوی یافتن توازنی میان کیفیت های محیطی، اجتماعی و اقتصادی (در زمان حال و آینده) در عرصه ی تسهیلات حمل ونقل است. در این مقاله سعیشده است که ابتدا تعریف کلی توسعه پایدار و ارتباط آن با حمل و نقل مطرح شده، سپس اثرات حمل و نقل با ابعاد پایداری مورد بررسی قرار گرفته است. این مقاله با هدف بررسی تاثیر حمل و نقل پایدار بر میزان رضایتمندیساکنین از منطقه تدوین شده است سئوال اصلی و فرضیه تحقیق عبارت است از: آیا میان حمل و نقل پایدار و میزان رضایتمندی ساکنین از منطقه مورد مطالعه ارتباط وجود دارد؟ به نظر می رسد میان حمل و نقل پایدار ومیزان رضایتمندی ساکنین در جامعه آماری مورد مطالعه رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین متغییر های این تحقیق با توجه به فرضیه ذکر شده عبارتند از: حمل و نقل پایدار و رضایتمندی ساکنین. برای پاسخ به سوال تحقیق ابتدا ضمن تعریف حمل و نقل پایدار به بیان عناصر آن پرداخته شده است. سپس مفهوم و معیارها و شخصهای آن تشریح شده اند. بر اساس تعاریف نظری و عملیاتی متغییرهای تحقیق، پرسش نامه ای تهیه و سپس به شکل تصادفی از طریق مصاحبه از چهل نفر از ساکنین منطقه 11 تهران تکمیل گردید. نتایج به دست آمده، وجودارتباط میان مولفه های حمل و نقل پایدار و میزان رضایتمندی ساکنین از منطقه را با درجه اطمینان 95 % تایید نمود.

Keywords:

حمل و نقل پایدار , توسعه پایدار , حمل و نقل , پایداری , توسعه حمل و نقل