مریم محمدی - استادیار گروه شهرسازی دانشگاه هنر تهران
نینا الوندی پور - دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس
فاطمه جم - کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشجوی دکتری معماری دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی

شبکه حمل ونقل زیرزمینی شهری، یکی از راهحل های تحقق حمل ونقل پایدار محسوب میگردد که علاوه بر رفع مشکلات ترافیکی، تاثیرات قابل توجهی بر محلات شهری همجوار خود دارد. در این پژوهش سعی بر آن است تاتأثیرات توسعه مبتنى بر مترو، در زندگی محلات اطراف آن را مورد ارزیابی قرار دهد . لذا با رویکردی توصیفی و تحلیلی، با بهرهگیری از توصیفهای فراوانی و ماتریس کوواریانس، به بررسی دو نمونه مطالعاتی (ایستگاههای علم وصنعت و دانشگاه شریف) میپردازد. جهت گردآوری دادهها، 240 پرسشنامه به طور مساوی میان مسافران ورودی و خروجی در دو ایستگاه توزیع گردید. به منظور بررسی میزان اثرگذاری مترو بر ترافیک سواره و پیاده در محلات بلافصل ایستگاه های مترو، برداشت ترافیکی صورت گرفت که شامل شمارش حج م ورودی و خروجی مسافران ،مقصد و مبدأ شروع حرکت و مسیر آنها جهت تعیین میزان نفوذ به محلات و بررسی میزان همبستگی مسیرها، میزان پارک حاشیه ای و ظرفیت آنها است. نتایج بررسی تأثیرات هریک از موارد ذکر شده در دو ایستگاه مترو شهر تهران بر محلات بلافصل آن، حاکی از این مسئله است که هرچند ساکنان، معترف به تأثیرات مثبت دسترسی هستند، اما ایستگاههای مترو در به وجود آوردن مشکلات ترافیکی در محلات بسیار تأثیرگذار بوده اند.

حمل و نقل همگانی، ترافیک، ایستگاه مترو، محلات شهری