محمدرضا حقی - دانشجوی دکترا طراحی شهری، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
حمیدرضا مصطفائی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، برنامه ریزی حمل و نقل و ترافیک، دانشگاه آزاد اسلامی تهران جنوب
حمیدرضا توسلی - کارشناسی ارشد مهندسی عمران، مدیریت ساخت، دانشگاه علم و صنعت ایران
علیرضا اختری - کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، دانشگاه علم و صنعت ایران

در پژوهش حاضر، مساله تبدیل خیابان امام در بافت مرکزی شهر گلپایگان به پیادهراه بر مبنای تحلیل یکپارچه مورد بررسی قرار گرفته است. این خیابان که به سبب موقعیت خاص در شهر و وجود کاربریهای تجاری-خدماتیدر پیرامون خود، روزانه حجم قابل توجهی از تراکم سواره و پیاده را پذیرا میشود، از ظرفیت مطلوبی برای تبدیل شدن به پیادهراه برخوردار است. به منظور انجام تحلیل یکپارچه، در ابتدا مولفههای موثر در تبدیل خیابان به پیاده راه از متون معتبر داخلی و خارجی استخراج گردیده است . سپس وضعیت خیابان امام در ابعادکالبدی -عملکردی حمل و نقل و ترافیک اقتصادی اجتماعی زیستمحیطی ومدیریتی مورد ارزیابی قرار گرفته است و نقاط قوت، ضعفها، فرصتها و تهدیدهای پیشرو مشخص شده اند . در نهایت با ترسیم نمودار اولویتبندی راهبردها، مشخص گردید شرایط تبدیل خیابان امام به پیادهراه در موقعیت تهاجمی قرار دارد که بیانگربرتری نقاط قوت و فرصتها نسبت به نقاط ضعف و تهدیدها و فراهم بودن شرایط برای تبدیل خیابان امام به پیاده-راه است. با این وجود، پیشنهاد میشود به منظور کسب موفقیت حداکثری از اجرای طرح، سعی شود برای نقاط ضعف و تهدیدها راهحلهای مناسب اتخاذ شود. اجرای چندمرحلهای طرح، ساماندهی وضعیت پیاده روهای مرکزشهر، حذف کاربریهای ناسازگار از پیرامون پیادهراه و تقویت سامانه حمل و نقل عمومی از جمله پیشنهادات اولیه برای اجرای پیادهراه است.

خیابان تجاری، پیاده مداری، پیاده راه، بافت مرکزی شهر، گلپایگان