تحلیل و سطح بندی شاخصهای حمل و نقل و ارتباطات استانهای ایران

یکی از مهمترین مظاهر توسعه در هر کشوری میزان برخورداری از زیر ساختهای حمل و نقل و ارتباطات میباشد. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل عاملی به سطح بندی استانهای کشور بر اساس تقسیمات کشوری سال1331 به لحاظ میزان برخورداری از شاخصهای حمل و نقل و انبارداری و ارتباطات میپردازد. ابتدا داده های مورد نیاز شامل 32 شاخص در زمینه حملونقل، 11 شاخص در زمینه انبارداری و 31 شاخص در زمینه ارتباطات جمعآوری و پایگاه داده تشکیل شد، سپس شاخصها در دو گروه حمل و نقل و انبارداری و ارتباطات تقسیم بندی، شاخصهای گروه حملونقل و انبارداری در هفت عامل و شاخصهای گروه ارتباطات در چهار عامل تقلیل یافتهاند. در نهایت با استفاده از امتیاز عاملی هر استان، استانها در پنج دسته بسیار توسعه یافته، توسعه یافته، متوسط، محروم و بسیار محروم رتبه بندی شدهاند؛ و درجه برخورداری استانها بر روی نقشه نشان داده شده است. نتایجحاصل از پژوهش بیانگر این است که در زمینه حملونقل و انبارداری استانهای اصفهان،خوزستان ، کرمانشاه، تهران و فارس بسیار توسعه یافته و استانهای اردبیل، ایلام، بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد، یزد، قم، خراسان جنوبی و سمنان در رده بسیار محروم قرارگرفتهاند. در زمینه برخورداری از ارتباطات نیز استانهای تهران، اصفهان،خوزستان، سیستان و گیلان بسیار توسعه یافته و استانهای ایلام، کهگیلویه و بویراحمد، قم و خراسان جنوبی در رده بسیار محروم قرارگرفتهاند.

Keywords:

حمل و نقل و انبارداری , ارتباطات , توسعه , تحلیل عاملی