امیر جمشیدنژاد - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشگاه خواجه نصیر طوسی، تهران، ایران
شیوا غریبی - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشگاه خواجه نصیر طوسی، تهران، ایران
میرمهرداد میرسنجری - دانشیار گروه محیطزیست، دانشگاه ملایر، همدان، ایران

توسعه شهرها و افزایش استفاده از خودروها موجب به بار آمدن مشکلات زیادی از جمله عدم گنجایش شبکههای شهری برای خودروهای موجود، ترافیک، آلودگی منظر، نبود فضای پارکینگ شده است. موضوع ترافیک، پارک حاشیهای و نبود پارکینگ در خیابانهای سنندج با توجه به نیاز مبرم این شهر به پارکینگ در هسته مرکزی شهر به یکی از مباحث اصلی در این شهر تبدیل شده است. بنابراین این پژوهش یک روش فضایی برای ارزیابی و آمایش سرزمین با استفادهGIS را ارائه میدهد. ابتدا معیارهای تأثیرگذار بر مکانیابی پارکینگ از جمله فاصله از مراکزجاذب سفر، ارزش ملک، عرض معابر، تراکم جمعیت، فاصله از معابر و احداث در کاربریهای مناسب و نامناسب با توجه به شرایط منطقه مورد مطالعه و نظر کارشناسان انتخاب و به صورت لایههای اطلاعاتی تهیه شدند. جهت وزندهی به معیارها از AHP استفاده شد، در گام بعدی، معیارهای مختلف به روش WLC با هم ادغام شدند تا تناسب زمین برای احداث پارکینگ مشخص شود. در نهایت برای زونبندی منطقه محدودیت مساحت با استفاده از ZLS اجرا شد و به ترتیب مکانهای مناسب به عنوان بهترین مکانهای احداث پارکینگ به ترتیب اولویت در شهر سنندج با ارائه نقشه معرفی شدند

AHP ، GIS ،WLC ، ، مکانیابی، پارکینگ شهری