تحلیل تقاضای سفر به فرودگاه بین المللی با رویکرد افزایش ظرفیت شبکه معابر زمینی

دسترسی های یک فرودگاه از جمله اجزای مهم آن به شمار می آیند که شاید در نگاه اول توجه زیادی را به خود جلب نکند، ولی وجود دسترسی مناسب در جذب مسافر (مخصوصاً داخلی) مؤثر است. فرودگاه بین المللیامام خمینی(ره) نیز از این قاعده مستثنی نیست. در این راستا دسترسی های موجود و آمار این فرودگاه در مطالعات گذشته مورد بررسی قرار گرفته است تا ضمن شناخت وضعیت موجود ابزاری برای تصمیم گیری های آتی در اینزمینه فراهم آید. در مطالعات حاضر سناریوهای مدیریت تقاضا با هدف کلی کاستن از تقاضای ساعت اوج و انتقال آن از تهران به دیگر مراکز جمعیتی تعریف میشود. از جمله سیاستگذاریهای مورد نظر میتوان به سناریوی سکونت شاغلینشهر فرودگاهی در شهر جدید پرند، تغییر ساعت کاری شاغلین از 2 ساعت به 3 ساعت و تقویت نقش حمل و نقلهمگانی در فرودگاه بین المللی امام خمینی(ره) نام برد. در حالت تحقق همزمان سه سیاست مدیریت تقاضا، و پذیرش حجم عبور 2000 معادل سواری از هر باند، با ایجاد 2 باند عبور در هر جهت برای آزادراه تهران - قم، 1 باندعبور برای آزادراه تهران- ساوه و 1 باند عبور برای اسپاین جنوبی، اسپاین شمالی و دسترسی پرند میتوان پاسخگوی حجم تردد وسایل نقلیه ناشی از کاربریهای شهر فرودگاهی، در ساعت اوج افق طرح در این محور بود.

Keywords:

فرودگاه , تقاضای سفر , برنامه ریزی حمل و نقل , شبکه معابر , مدیریت تقاضا