ظرفیتسنجی میزان جذب سفرهای شهری از طریق تحلیل معیارهای مؤثر بر جذب سفر، مطالعه موردی منطقه شش شهرداری تهران

مدل سازی جذب سفرهای شهری، یکی از مهم ترین ابزارهای برنامهریزان شهری و حمل ونقل است، چراکه باوجود معیارهای مؤثر برجذب سفر، میزان جذب سفرهای شهری در یک منطقه شهری قابل پیشبینی خواهد بود. درایران هنوز مطالعات جامعی وجود ندارد که جذب و تولید سفر کاربریهای مختلف را برآورد کرده باشد و معمولاً از ضرایب نرخ تولید و جذب سفر موسسه مهندسی حمل ونقل امریکا استفاده می شود. در این تحقیق معیارهای کاربری اراضی، هم جواری با مترو، عملکرد خیابان در جذب سفر، هم جواری باBRT استقرار در پهنههای گردشگری، نزدیکی به ایستگاه اتوبوس و تراکم ساختمانی به عنوان معیارهای مؤثر برجذب سفرهای شهری درمنطقه 6 شهرداری تهران شناسایی شدند. با مقایسه دودویی این معیارها و زیرمعیارهای مربوطه با یکدیگر و تعیین اهمیت سلسلهمراتبی این عوامل نسبت به یکدیگر در جذب سفرهای شهری، پهنههای جاذب سفر شهری با درجه - های مختلف؛ کاربری دارای جاذبه سفر بسیار بالا، بالا، متوسط و پایین مورد شناسایی قرار گرفتند. استفاده از اینمدل تحلیلی برای یافتن پهنههای با جاذبه سفر بالا میتواند راهنمایی برای برنامهریزان شهری و حمل ونقل در راستای مکان یابی استقرار تسهیلات و خدمات موردنیاز و یا تغییر کاربری اراضی موجود برای ساماندهی ترافیک شهری در آینده باشد

Keywords:

برنامهریزی شهری , برنامهریزی حمل ونقل , مدل تحلیلی جاذبه سفر , مکان یابی پهنههای جاذب سفر