مرتضی خلیلی - دکتری مهندسی حملونقل، مدرس مدعو دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
رضا خیرالدین - دکتری شهرسازی، استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
جواد کمالی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه علم و صنعت ایران

فرودگاهها بعنوان یک جزء حیاتی از زیرساختهای حملونقل مدرن تأثیر فزایندهای در شکل دادن به ساختارشهری داشتهاند. شهرها هم بر مقیاس و عملکرد فرودگاهها تأثیر گذاشتهاند این اثرات متقابل در دهههای گذشتهشدت یافتهاست. رشد حملونقل هوایی پیامدهای مختلفی را برای جامعه دارد. از آن جمله میتوان به ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمستقیم درکنار اثرات منفی روی محیطزیست اشاره کرد. مشکلات فرودگاهها به ویژه فرودگاههایی کهبه مرور زمان در دل شهرها قرار گرفتهاند، اعتراض گروههای اجتماعی جوامع محلی اطراف و طرفداران محیطزیست را به دنبال داشته است. این مقاله با رویکرد کیفی و با روش تحقیق تحلیلی-تطبیقی، رهیافتهای اصلی مواجهه بامسائل و مشکلات حوزه پیرامونی مراکز حملونقل فرودگاههای درونشهری را مورد بررسی قرار میدهد. با بررسی و بازخوانی تجارب بینالمللی در ساماندهی مراکز فرودگاهی، الگوهای مشترکی در زمینه شناسایی مشکلات و رهیافتهای اصلی ساماندهی مراکز فرودگاهی حاصل میشود. نتایج نشان میدهد رهیافتهای اصلی مواجهه بامشکلات حوزه فراگیر فرودگاههای درونشهری به دو دسته تداوم و انتقال فعالیتهای فرودگاهی دسته بندی میشوند. مورد مطالعه، حوزه پیرامونی فرودگاه مهرآباد، واقع در منطقه 9 شهرداری تهران است. جمعآوری اطلاعاتبا استفاده از منابع کتابخانهای و مقالات بدست آمدهاند. با استفاده از نتایج حاصل از تحلیل تطبیقی چالشها و رهیافتهای مطالعه شده، امکانپذیری و پیامدهای هر یک از این رهیافتها برای فرودگاه مهرآباد تهران بررسی ورهیافت نهایی جهت مواجهه با مسائل حوزه پیرامونی این فرودگاه به بحث گذاشته میشود.

فرودگاههای درونشهری، حوزه پیرامونی فرودگاه، رهیافتهای ساماندهی، تداوم، انتقال