فرزاد سرپری - کارشناس مرکز ملی مقاوم سازی ایران
آرش سهرابی
صمد دهقان
بابک دیندار صفا

زمین لرزه با توجه به گستردگی و توسعه عملکرد آن در زمانی کوتاه تمامی سازه ها و تأسیسات و ساختارهای موجود روی زمین و مدفون را مورد تهاجم قرار می دهد. پس لازم است در هر موقعیتی بسته به نوع سازه و تأسیسات و همچنین موقعیت جغرافیایی و زمین شناسی منطه ضریب اطمینان معقولی برای آن در نظر گرفت. از جمله تأسیسات زیربنایی که زندگی و آرامش جامعه بشری امروز در ارتباط تنگاتنگ با آن است، شریان های حیاتی است. در هنگام وقوع زلزله شریان های حیاتی شامل خطوط انتقال برق، آب، گاز و مجراهای انتقال فاضلاب دچار آسیب های عمده ای می شوند که به دنبال آن آسیب های جیران ناپذیری به باقیماندگان از زلزله می رسد، لذا سعی شده در این مقاله به بررسی آسیب پذیری و روش های بهسازی شبکه های مدفون و تغییراتی که در حین زلزله در آنها رخ می دهد پرداخته شود. و با توجه به آن راهکار کاربردی مناسبی ارائه گردد. این راهکار استفاده از اتصالات انعطاف پذیر الاستیکی و گاها با توجه به محل پلاستیکی به جای اتصالات سلب و غلاف های فلزی و فولادی در محل عبور از جاده و استفاده از مفصل های انعطاف پذیر در ابتدا و انتهای لوله ها و در محل اتصال به حوضچه شیرآلات و مخازن و همچنین ایستگاه های پمپاژ می باشد. با این عمل خطوط خسارت کمتری می بینند و علاوه بر آن می توان به راحتی پس از زلزله کلیه لوله های آسیب دیده را با لوله های جددی تعویض نمود و لوله های متصل به حوضچه ها را به علت انعطاف پذیری مفاصل پلاستیکی در نظر گرفته شده، آسیبی نمی بیند.

مقاوم سازی، آسیب پذیری، بهسازی لرزه ای، لوله مدفون،‌ تحلیل خسارت