بررسی و شناسایی مدل مناسب قراردادی در پروژه های عمرانی(مورد مطالعه شهرداری کلانشهر کرج)

بخش عمده منابع مالی شهرداری ها به انجام پروژه های عمرانی مورد نیاز شهرها اختصاص می یابد. دستگاه های اجرایی بخصوص شهرداری ها به دلایل متعدد از جمله رشد اقتصادی، رشد جمعیت، افزایش و کمبود منابع مالی کافی جهت اجرای پروژه های زیربنایی، تسریع در روند اجرا و بهره برداری از پروژه ها، اقدام به استفاده از روش های نوین قراردادی نموده اند. به موجب این قراردادها بار قابل توجهی از مشکلات و ریسک های پروژه ها را به بخش خصوصی انتقال داده که موجب کاهش زمان و هزینه می گردد. بنابراین انتخاب روش قراردادی مناسب یکی از مهمترین عوامل موفقیت در انجام یک پروژه می باشد. هدف اصلی این تحقیق مقایسه انواع مختلف قراردادهای مورد استفاده در شهرداری با توجه به تاثیر آنها بر مدیریت زمان، مدیریت ریسک، مدیریت هزینه، مدیریت کیفیت و تامین مالی می باشد زیرا توجه به این موارد باعث ایجاد ارزش در پروژه ها خواهد شد. پژوهش مذکور از نوع کاربردی با رویکرد پیمایشی می باشد که به صورت مقطعی بر روی نمونه 100 نفری از بین کلیه مدیران، کارفرماها و مشاوران با تجربه و مطلع درحوزه موضوع تحقیق و مرتبط با شهرداری کلانشهر کرج که بصورت تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام پذیرفت. پس از شناسایی شاخص های مربوط به هر یک از متغیرهای مدیریت زمان، مدیریت ریسک، مدیریت هزینه، مدیریت کیفیت و تامین مالی پرسشنامه طراحی گردید که روایی آنها توسط اساتید راهنما و جمعی از خبرگان شهرداری ها مورد تایید قرار گرفت و پایایی آنها نیز با روش آلفای کرونباخ محاسبه گردید و مورد تایید قرار گرفت. تحلیل داده ها نیز با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی بمنظور بررسی رابطه ی بین متغیرها به کمک نرم افزار آماری SPSS20 صورت گرفت. به منظور مقایسه قراردادها با هم از آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و تی زوجی استفاده شد و نتایج بدست آمده از تحلیل ها نشان داد که تفاوت معناداری بین روش های قراردادی نوین و سنتی از منظرهای مورد بررسی وجود دارد.