سعید ارجمند - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی کرمان
امیر احمد هدایت - استادیار مهندسی سازه، دانشگاه آزاد اسلامی کرمان

افزایش جمعیت و رشد روز افزون ان در جامعه امروزی ما، تقاضا در بخش مسکن را افزایش داده است و روش های سنتی پاسخگوی این نیاز نمی باشند. از این رو استفاده از مصالح و روش های نوین در این صنعت امری ضروری است. دستاورد روش های نوین افزایش کیفیت، افزایش سرعت ساخت و ساز، کاهش هزینه و کاهش مصرف انرژی خواهد بود. یکی از مسائل پیشرو در هر پروژه انتخاب مناسب مصالح و سیستم های اجرا متناسب با نیازها و ویژگی های ان پروژه است.در این پژوهش سیستم های مختلف متداول سنتی و نوین در زمینه اجرای دیوارهای ساختمانی مورد مطالعه قرار گرفته و معیارهای مختلف هزینه، زمان، قابلیت اجرایی و ویژگی های فنی با رویکرد صنعتی سازی مقایسه شده است. برای این منظور پرسشنامه هایی در قالب پرسشنامه شماره 1 که به مقایسه معیارها و ریز معیارها می پردازد و پرسشنامه شماره 2 که به ارزیابی سیستم های دیوار می پردازد در اختیار خبرگان شهرستان کرمان قرار گرفته و توسط ایشان تکمیل گردیده سپس به کمک فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP سیستم های مختلف اجرای دیوار رتبه دهی شده اند و بهترین گزینه انتخاب می شود. شش سیستم اجرای دیوار (دیوار اجری، بلوک سفالی، بلوک لیکا، بلوک سبک گازی، پانل پیش ساخته 3D و پانل پیش ساخته کناف) مورد قیاس قرار گرفته اند که نهایتا سیستم پانل پیش ساخته کناف با 26/4 درصد به عنوان بهترین و سیستم دیوار اجری با 9/5 درصد به عنوان بدترین و سیستم های بلوک سبک گازی هبلکس با 19/3 درصد، بلوک لیکا با 16/7 درصد 3D درصد و بلوک سفالی با 13/2 درصد بین این دو سیستم قرار گرفتند.

صنعتی سازی، سیستم دیوار، تصمیم گیری چند معیاره، روشAHP