عبدالرسول تلوری - دانشیار مهندسی عمران– - آب
بهزاد زادخور - کارشناس ارشد سازمان بنادر و دریا نوردی
حمید رضا امیری - کارشناس مشاور پروژه های سرمایه گذاری

جمهوری اسلامی ایران با سواحلی در حدود 3000 کیلومتر در شمال و جنوب، مجاورت با آبهای اقیانوس هند و قرارگیری در مسیر کریدور ترانزیتی شمال جنوب مزایای مهمی را داراست و اگرچه بر اساس آمارهای بازرگانی کشور در حال حاضر 93% نناژ واردات، 86% صادرات و 71% ترانزیت کالا از این مسیر انجام میشود ولی هنوز سهم عمدهای از اهداف توسعه دریا محور محقق نشده و توجه بیشتر به جایگاه عمرانی بنادر، سازه های دریایی و به ویژه اسکلهها در توسعه ملی ضروری بوده و لذا ساخت بهینه آنها با توجه بهپایداری و پایایی در نواحی مربوطه و کاهش زمان تعمیرات و تعطیلی باید مورد عنایت بیشتری قرار گیرد. در همین راستا در این تحقیق برای انتخاب بهینه روش ساخت و توسعه اسکله 150 هزارتنی نوع باز متشکل از شمع و عرشه برای شناورهای فله بر بزرگ در بندر امام خمینی(ره) با توجه به عوامل فنی مهم از نظر عملکرد تحت بارهای سرویس، دوام در برابر خوردگی در شرایط محیطی نامطلوب دریا، عوامل مربوط به اجرا و مسائل اقتصادی برای گزینههای ممکن طراحی و اجرایی اسکله باز وجود دارد با نگرش مهندسی ارزشمورد بررسی قرار گرفته است. براساس مقایسه دوبهدو گزینهها، تشکیل ماتریس مقایسه و استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی در ارزشگذاری و امتیازدهی برای هر یک از گزینهها تجزیه و تحلیل صورت گرفت و با توجه به اصول مهندسی ارزش در کاهش هزینهها توام با افزایش شاخص ارزش پروژهها، گزینه استفاده از شمعهای بتنی سانتریفیوژ به عنوان گزینه ارزشمندتر معرفی شده است

شمع، تحلیل سلسله مراتبی، کارکرد، مهندسی ارزش، هزینه