عباس پناهی - استادیار پژوهشکده گیلان شناسی دانشگاه گیلان
فتانه پاسبان حضرتی - دانشجوی کارشناسی ارشد ایرانشناسی دانشگاه گیلان

حضرت خدیجه در بین زنان تاریخ ساز و شخصیت های تاریخ اولیه دین اسلام یکی از زعمای این دین بود که نقشی مهمی درتقویت و تحکیم اولیه دین اسلام و پیامبر داشت. زیرا خدیجه علاوه بر نقش همسری پیامبر اسلام با توجه به توانایی مالی و اعتباریکه در بین اشراف قریش و توانمندان مکه داشت، بدون شک و تردید در پیشبرد دین اسلام به عنوان شخصیتی محوری به شمار می رود.خدیجه زمانی به پیامبر روی آورد که حضرت محمد)ص( جوانی بیش نبوده و از نظر اقتصادی نبز در شرایط نامطلوبی به سرمی برد، اما او با توجه به درک صداقت و ایمان پیامبر و همچنین در نفوذ شخصیتی ای که پیامبر در بین مردم مکه برای خود کسبکرده بود، خود پیشگام ازدواج با ایشان گشت و پس از ازدواج نیز تمامی ثروت و اعتبار خود را در اختیار پیامبر قرا داد تا ایشان آن را در مسیر درست مصرف نماید. با توجه به گزارش های اندکی که مورخان از زندگی زناشویی پیامبر با خدیجه ارائه داده اند،نشان می دهد که خدیجه در مسیری که انتخاب کرده بود، تردیدی نداشت چون به رفتار و گفتار پیامبر ایمان داشت و حتی تنگنایاقتصادی شعب ابی طالب نیز ایمان او به پیامبر را متزلزل نساخت. به طور کلی نقش مدیریتی خدیجه در زندگی پیامبر را می تواندر دو بعد خانوادگی و اقتصادی تقسیم نمود. خدیجه با اعتماد به پیامبر و واگذاری ثروت خود به ایشان در مرحله پیش از ازدواجو بعد از آن موجب تقویت روحی و اقتصادی پیامبر شده و این مساله نیز به ظهور اسلام کمک زیادی کرد . از نظر خانوادگی نیزخدیجه علاوه بر حمایت پیامبر در بین قریش با ایجاد کانون مناسب زندگی و فضای آرامش، فرزندانی چون حضرت فاطمه برای ایشان تربیت نمود که موجب فخر اسلام و جهان تشیع می باشد. در مقاله ی حاضر نویسندگان تلاش دارند تا ضمن بررسی وتحلیل نقش مدیریتی حضرت خدیجه تاثیری که ایشان در تقویت و پیشبرد دین اسلام داشت را مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهند.

دین اسلام، حضرت محمد(ص)، حضرت خدیجه ، نقش مدیریتی، مکه