سلطنت روایی - دانشجوی دکترای مدیریت منابع انسانی دانشگاه تهران ، مدرس دانشکده شریعتی

توسعه زمانی پایدار و همه جانبه است که درون زا و متکی به عوامل داخلی باشد و به عنوان فراگردی تلقی شود که انسان در مرکز آن قرارگیرد و زمینه ی مشارکت فراگیر کلیه ی اقشار را در فرایند تکاملی فراهم سازد. در واقع مشارکت رکن نهادین جامعه مدنی و توسعه یافتگیاست و مراد از آن پذیرش مشارکت همگانی در تصدی مناصب مدیریتی و حق حضور یکسان در همه ی عرصه های اجتماعی است . بنابراینمی توان گفت: زنان نیز به عنوان سازنده جامعه و بخش عظیم نیروی کار کشور، در این فرایند، جایگاه ویژه ای دارند و یکی از مشخصات تو سعه یافتگی جامعه، در تحول نقش زنان و افزایش مشارکت آنان در فعالیت های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... است. به همین منظور با رویکرد تأکید بر اهمیت حضور سازمان یافته زنان در عرصه های مختلف و نقش محوری آنان در ابعاد گوناگون توسعه ، اعم از اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و ضرورت تلاش در جهت ارتقاء حضور سازنده زنان در عرصه های مختلف به منظور دستیابی به توسعه ی پایدار؛ اطلاعات لازم با استفاده از روش توصیفی و کتابخانه ای جمع آوری شده است و ضمن ارائه تعاریفی از توسعه ، توسعه ی پایدار، به بررسی نقش زنان در توسعه ی پایدار پرداخته و درنهایت راه کارهایی ارائه می گردد.

زنان، توسعه، توسعه ی پایدار