غلامرضا باغبان گل پسند - کارشناس ارشد سازه، مرکز تحقیقات مهندسی جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی
بهمن فرهمند آذر - دکترای سازه، استادیار دانشکده عمران، دانشگاه تبریز

مصالح بنایی از زمان های بسیار قدیم در ساخت و ساز ساختمان ها به کار می رفته است. با وجود توسعه استفاده از مصالح پیشرفته تری چون بتن مسلح و فولاد، ساختمان های با مصالح بنای یهنوز هم شمار بسیاری از ساختمان های مسکونی و عمومی را در جهان شامل می شوند. این مقاله با نگرشی بر ساختمان قدیمی دبیرستان فردوسی تبریز با عمری باغل بر یک قرن به بررسی تأثیر روکش بتنونی مسلح (شاتکریت) در افزایش شکل پذیری دیوارهای آجری با استفاده از روش تحلیل بار افزون (Pushover) می پردازد. در این مقاله دو توزیع بار جانبی بر روی سازه در دو حالت دیوارهیا بنایی غیر مسلح و دیوارهای بنایی همراه روکش بتونی مسلح اعمال گردیده و با استفاده از سه ترکیب بار ثقلی، تأثیر ایجاد روکش بتونس مسلح بر روی شکل پذیری سازه با استفاده از منحنی ظرفیت سازه مورد بحث و بررسی قرار گرفته شد و تفاوت بین منحنی های ظرفیت در دو حالت سازه با دیوار بنایی غیر مسلح و همچنین دیوار بنایی با روکش بتونی مسلح بررسی گردید و ملاحظه می شود که ایجاد روکش بتونی مسلح (شاتکریت) در دیوارهای آجری باعث شکل پذیری زیاد این سازه ها می گردد که مشکل اساسی ساختمان های با مصالح بنایی عدم شکل پذیری آنها می باشد و از این روش می توان برای بهسازی ساختمان های با هویت فرهنگی و تاریخی با کمترین آسیب به بافت قدیمی سازه استفاده نمود.

مصالح بنایی، تحلیل بارافزون، مقاوم‌سازی، شاتکریت