سمیرا عمیدی پژوه
مصطفی باقری

قرآن حجاب را حافظ امنیت اجتماعی و فردی می شمارد. با وجود حجاب، نه منافقان و اشرار و مزاحمان داخلی، و نه سلطهگران ودشمنان خارجی نمیتوانند به اهداف خود برسند. داشتن پوشش مناسب بخصوص در مجامع عمومی یکی از دغدغه های جوامعدینی بخصوص جامعه اسلامی ایران است. ارائه زیباییها و مواضع بدن زن به شهوت و طمع مردان دامن می زند و آنها را به یک کانون جدی خطر مبدل می سازد که به سلبامنیت و آرامش زن، سلب امنیت از خانواده، درگیری، دعوا و تجاوز، عاملی برای بلوغ زودرس جوانان، بیارزش شدن زن در جامعه، بالا رفتن آمار طلاق، تبدیل شدن زن به موجودی مصرفی منتهی می گردد و علاوه بر آن، عذاب های اخروی را نیز به دنبالدارد. زنان بی حجاب و بدحجاب با ایجاد تشویش و نگرانی در جوانان، روح و روان آنان را دگرگون ساخته و آنها را به انواع بیماریهای جسمی و روحی مبتلا می کنند. آنچه میتواند از این ناامنیها پیشگیری کند، پوشیدگی زن از چشمهای گرسنه نامحرمان است که با حجاب کامل اسلامی عملیخواهد شد. حجاب مایه ارزش و احترام زن و حفظ عفت و عصمت زن است. حجاب مایه تحکیم پیوند زوجین، سلامت جامعه، امنیت زن در جامعه و عاملی برای موفقیت های معنوی است.

حجاب، پوشش زنان، امنیت اجتماعی، بی حجابی، نا امنی و آسیب