بررسی سیمای زن در شعر ناصرخسرو

حکیم ناصرخسرو قبادیانی، بی اعتناترین شاعر ادبیات فارسی به زن شمرده میشود که دیوان او در نگاه اول، خالی از حضور زن تلقی میگردد؛لکن در لایههای ذهن او و در میان اشعارش میتوان به طور غیرمستقیم سایه نامرئی زن را پیدا کرد. مقاله حاضر در جستجوی این سایه نامرئیاست. نگارنده علاوه بر دیوان ناصرخسرو و مثنویهای او، همه آثار منثور وی را که از پرمایه ترین آثار ادب فارسی است، مورد بررسی قرارداده است تا از این راه، زوایای فکر شاعر را در روشنایی بکاود و نهفتههای آن را آشکار سازد . نقش عقاید شیعی شاعر در سرنوشت اجتماعی او و نیز تأثیر آن بر نگاه وی به زن، جامعه شناسی زنان روزگار از لابه لای اشعار وی، حضور زن در نمادپردازی حکما و انعکاس آن بر ذهن و اندیشه شاعر از محورهای اصلی این مقاله است

Keywords:

ناصرخسرو , زن , خانواده , زنان مشهور , مراتب وجود