حسین میرزایی - دانشجوی دکتری گروه مهندسی آب دانشگاه رازی
هوشنگ قمرنیا - استاد گروه مهندسی آب دانشگاه رازی
میلاد فرمانی - فرد دانشجوی دکتری گروه مهندسی آب دانشگاه رازی
امیر امینی - دانشجوی کارشناسی گروه مهندسی آب دانشگاه رازی

تقاضا برای آب شیرین در حال افزایش است و کمبود منابع آب شیرین باعث استفاده مجدد از آب های نامتعارف و آلوده جهت آبیاری شده است. هدف اصلی از این تحقیق بررسی اثر بیش از 20 سال آبیاری با آب آلوده رودخانه قره سو بر روی نقاط پتانسیلی و منحنی مشخصه رطوبتی خاک می باشد. این مطالعه در سه لایه 30-0 و 60-30 و 90-60 سانتیمتری در سه تکرار و در قالب طرح آزمایشی تجزیه مرکب دو ساله صورت گرفت. نتایج بدست آمده از تحلیل های آماری نشان دادکه روند یکسانی بین پارامترهای مختلف وجود ندارد و تأثیر تیمارهای آبیاری بر پارامترهای رطوبتی خاک در اعماق مختلف یکسان نمی باشد. استفاده از آب آلوده بر روی پارامترهای رطوبتی خاک اختلاف معنی داری ایجاد نکرد. ولی باعث کاهش مقدار رطوبت در نقاط ظرفیت زراعی و پژمردگی شده، هم چنین مقدار آب در دسترس را کاهش داد. بر اساس نتایج یه دست آمده از این آزمایش مقدار رطوبت ظرفیت زراعی در تیمار آب رودخانه در هر سه لایه به ترتیب 11/9 و 5/8 و 6/9 درصد کاهش یافته است. همچنین مقدار رطوبت نقطه پژمردگی در تیمار آب رودخانه در هر سه لایه به ترتیب 15/5 و 6/9 و 13/9 درصد کاهش را نشان می دهد. در مورد مقدار آب در دسترس تیمار آب رودخانه در لایه اول و دوم 5/3 و 7 درصد کاهش و در لایه سوم 4/9 درصد افزایش داشته است.

آبیاری، آب آلوده، رودخانه قره سو، منحنی رطوبتی خاک