مجتبی مروج - دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب، دانشگاه تهران
ایمان کریمی راد - دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب، دانشگاه تهران
کیومرث ابراهیمی - دانشیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشگاه تهران

آب رودخانه کارون به عنوان پرآبترین رودخانه کشور، تحت تاثیر آلاینده های مختلفی از جمله زه آب کشاورزی و فاضلاب های شهری و صنعتی قرار دارد. شاخص کیفیت آب (WQI) شاخص شناخته شدهای است که چند متغیر تاثیرگذار در کیفیت آب را در قالب یک عدد تلفیق می کند. هدف این مقاله بررسی و ارزیابی وضعیت کیفی آب رودخانه کارون بر اساس WQI و با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) است. برای این منظور، داده های ماهانه شامل pH، دما، TDS ،BOD ،DO، فسفات، نیترات، کدورت و کالیفرم مدفوعی در طول بازهای از رودخانه و در طی سالهای 1386 تا 1391 مورد بررسی قرار گرفت. برای بیان شرایط کیفی رودخانه، تغییرات مکانی کیفیت آب، با استفاده از GIS ارائه شد. بر اساس نتایج، همه مقادیر شاخص محاسبه شده برای رودخانه در طبقه متوسط قرار گرفتند و این به معنای آن است که آب رودخانه در بازه مورد مطالعه تنها با اعمال تصفیه پیشرفته می تواند برای شرب مورد استفاده قرار گیرد. بر اساس توزیع مکانی- زمانی مقادیر WQI، ایستگاه های گتوند و دارخوین در زمستان دارای بهترین کیفیت آب می باشند و این در حالی است که ایستگاه های ملاثانی و اهواز در همین فصل در پایین ترین سطج کیفی قرار دارند.

سری زمانی، توزیع مکانی- زمانی، رودخانه کارون BOD ،WQI