فربد شریعتی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه ارومیه
کیوان خلیلی - استادیار گروه آب دانشگاه

دریاچه ارومیه یکی از بزرگترین دریاچه های آب شور دنیا است که با توجه با عوامل مختلف در سالهای اخیر دچار کاهش شدید سطح آب شده است. در این میان تاثیر کشاورزی و افزایش سطح زیر کشت در حوزه دریاچه بر کاهش سطح آب های زیرزمینی و همچنین سطح آب دریاچه، کاملا ملموس است و در این راستا اتخاذ بهترین تصمیم برای مدیریت استفاده از منابع آب کاری بسیار حساس و مهم می باشد. در این مطالعه 8 راهبرد و 6 معیار جهت مدیریت منابع آب کشاورزی تعیین شد که با استفاده از سه مدل TOPSIS ،AHP و SAW به اولویت بندی راهبردهای موجود پرداخته شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که 3 روش به کار رفته تا ودود زیادی نتایج شان با همدیگر همپوشانی دارد به طوری که آموزش کشاورزان و اصلاح الگوی کشت را هر سه مد در ابتدا به عنوان اولویت های او و دوم تشخیص دادند و تنها در اولویت سوم با اندکی تفاوت روش تاپسیس احلال مقررات و دو روش دیگر به روز رسانی سیستم آبیاری را به عنوان اولویت سوم انتخاب کردند. نتیجه مهم دیگر این مطالعه این بود که با توجه به ساختار مدلها و روش ارزیابی آنها، روش AHP نسبت به دو روش دیگر به دلیل مقایسات زوجی که بر روی معیارها صورت می گیرد و وزندهی به گزینه ها، جوابهای قابل اعتمادتری بنسبت به دو روش دیگر به تصمیم گیرنده می دهد که در این مورد نتایجه حاصل با نتایج تحقیق های پیشین که در این زمینه صورت گرفته بود مطابقت دارد.

مدیریت منابع آب، دریاچه ارومیه، کشاورزی، SAW ، TOPSIS ،AHP