فرشید امیرسالاری میمنی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی، دانشگاه شهید چمران اهواز
محسن درستی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی، دانشگاه شهید چمران اهواز
احمد فتحی - استادیار گروه سازه های آبی،دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
محمد محمودیان شوشتری - استاد گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز

آبشکن ها اگرچه توانسته اند در حفاظت از قوس رودخانه ها، عملکرد مناسبی داشته باشند اما خود این سازه ها نیز از روند فرسایش حول دماغه مصون نیستند. پژوهش ها در گذشته نشان داده است که صفحات مثلثی متصل به ساحل جزء سازه هایی هستند که به دلیل شکل بهینه تر نسبت به بقیه آبشکن ها عملکرد بهتری در ایجاد حداقل آبشستگی حول دماغه خود ایفا می کنند.در پژوهش پیش رو شکافی مستطیلی با درصد بازشدگی برابرر برا 10% سطح موثر صفحه و در موقعیت موازی با وتر، در صفحه ی مثلثی متصل به ساحل در قوس 90 درجه، تعبیه شده است و با دو عدد فرود معین به بررسی اثر شکاف بر آبشستگی موضعی حول دماغه پرداخته شده است. نتایج حاکی از کاهش چاله آبشستگی حول دماغه صفحه در اثر ایجاد شکاف بوده است.حداکثر عمر آبشستگی در فرود 0.287 و در صفحه شکاف دار به میزان 23 % کمتر از صفحه بدون شکاف بروده و در فررود 0.304 حداکثر عمق آبشستگی 13 % کمتر از حالت بدون شکاف بوده است.

قوس 90 درجه،صفحات مثلثی متصل به ساحل،آبشستگی،شکاف