سید عرفان حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه های آبی، دانشگاه ارومیه
سید سجاد خضری داشکسن - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه

افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش استفاده از منابع آبی و خاکی، همچنین مدیریت ضعیف این منابع به همراه تغییر اقلیم و نوسانات در نزولات جوی نیازمند یک طرح و برنامه ریزی یکپارچه جهت حفظ اکوسیستم و استفاده بهینه از منابع مختلف می باشد. در کشور ما نیز با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و نوسانات اقلیمی و کاهش نزولات جوی چندین سال است که باعث شده است محیط زیست کشور با بحران های مختلفی روبرو گردد. با توجه به مشکلات پیش آمده برای دریاچه ارومیه که عمدتا از عدم اجرای مدیریت بهم پیوسته منابع آب در این حوضه آبریز نشأت گرفته است، انجام مطالعات جامع و دقیق با رویکردی همه جوانب را در نظر گرفته باشد در این حوضه آبریز ضروری به نظر میرسد. در این راستا، در این حوضه مطالعات متنوعی در سالهای اخیر توسط مشاورین داخلی و بین المللی صورت گرفته است. با توجه به افزایش مشکلات کم آبی و خشک شدن دریاچه ارومیه و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی که ابعاد این موضوع را منطقه ای می نماید، ضرورت تدوین طرح جامع و همه جانبه برای حل این معضل اجتناب ناپذیر است. دریاچه ارومیه، دریاچه ای وسیع است که در شمال غربی ایران و بین استان های آذربایجان غربی و شرقی واقع شده است. این دریاچه در پایین ترین نقطه حوضه آبریز بسته ای با مساحت تقریبی 52000 کیلومتر مربع، که قسمت هایی از آن در استان کردستان واقع شده است، قرار دارد. دریاچه ارومیه یک پارک ملی و یکی از بزرگترین سایت های موجود در ایران است که به عنوان ذخیره گاه زیست کره یونسکو نیز معرفی شده است. در حال حاضر سطح آب دریاچه ارومیه نسبت به متوسط بلند مدت کاهش چشمگیری داشته و شرایط و عملکرد های زیست بومی آن نیز به دلیل نوسانات ترازآبی و به ویژه شوری بیش از حد آن با تهدید جدی مواجه است. بدین جهت تداوم برنامه ریزی مدیریت جامع دریاچه ارومیه می بایست ادامه یابد.

دریاچه ارومیه، تراز آب، طرح جامع ، راهبردها، محی زیست