سازمان های یاد دهنده و یاد گیرنده

در خصوص سازمان یاد دهنده و یادگیرنده تحقیقات وسیعی در سال های اخیر انجام شده است. از آنجا که مقوله کسب دانش و مهارت جدید به صورت دائم و مستمر توسط هر فرد یا گروهی مشترک است. ابتدا می بایست اهداف سازمان های یاددهنده را شناخت و ویژگی های رهبری در اینگونه سازمانها را مورد توجه قر ار داد. همچنین چگونگی تدوین و ایجاد یک دیدگاه قابل یاددهی را می بایست در نظر داشت. نظر به اهمیت موضوع در توسعه سازمانی، نگارندگان مصمم هستند تا در مقاله ذیل به بررسی سازمان یاددهنده از زاویه ای جدیدی بپردازد. همانگونه که مسبوق است سازمان های یاددهنده با توسعه موثر مهارتهای رهبری در کارکنان، سعی در بهبود مداوم خود دارند. به طوری که رهبر باتجربه سازمان، آموزش را سرلوحه کار خود قرار داده و اشتیاق به یادگیری و یاددهی را در محیط کاری خود ایجاد می کند. به طوری که کارکنان سازمان، در محیطی که در صدد نهادینه کردن کسب دانش و ایجاد دیدگاههای جدید بوده و آن را یک هنجار قابل قبول می داند بیشتر راغب به فعالیت هستند و تلاش می کنند تا تغییرات محیطی را جستجو کرده و برای آنها پاسخهای جدیدی بیابند. وظیفه رهبری نیز در اینگونه سازمانها )یاددهنده( در اختیار گرفتن نیروی انسانی موجود در حد شایسته سرمایه انسانی و ایجاد ارزش افزوده برای آن است و این فرآیند را صرفاً از طریق یاددهی می توان امکان پذیر نمود.

Keywords:

مدیریت دانش , یاددهی , سازمان یاددهنده , سازمان یادگیرنده