رابطه مدیریت سود مبتنی بر درآمدهای اختیاری براساس مدل استابن و کارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی رابطه مدیریت سود از طریق درآمدهای اختیاری و کارایی سرمایه گذاری شرکت ها می باشد. به منظور بررسی این موضوع، تعداد ۸۵ کت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران،طی سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۲ مورد بررسی قرار گرفتند. برای سنجش مدیریت سود، با بهره گیری از مدل استابن ۲۰۱۰ و درآمدهای اختیاری و محاسبه کارایی سرمایه گذاری از متغیرهای سرمایه گذاری بیش از حد،سرمایه گذاری کمتر از حد، از طریق مدل بیدل و همکاران ۲۰۰۹ و شاخص کیوتوبین استفاده شده است. نتایج حاصل از این مطالعه، نشان داد که بین مدیریت سود با سرمایه گذاری بیش از حد و شاخص کیوتوبین رابطه ایمعنادار وجود دارد و رابطه میان مدیریت سود و سرمایه گذاری کمتر از حد، معنادار نمی باشد. به این معنی که استفاده کنندگان از اطلاعات مالی باید توجه و دقت بیشتری در اتخاذ تصمیم گیری و انتخاب پروژه های کاراداشته باشند

Keywords:

مدیریت سود , درآمدهای اختیاری , کارایی سرمایه گذاری , سرمایه گذاری بیش از حد و سرمایه گذاری کمتر از حد