نقش مدیریت بحران و مقاوم سازی در کاهش اثرات زیست محیطی و ضایعات به جای مانده پس از زلزله (مزالعه موردی زلزله استان لرستان)

زلزله مخرب ترین و سریع ترین بلای طبیعی است که بر جوامع تحمیل می شود و وقوع آن در هر زیستگاه انسانی ممکن است در یک لحظه موجب نابودی زیستگاه زیستمند شود. کشر ما ایران نیز یکی از کشورهای زلزله خیز دنیا به شمار می رود و به علت استعداد زلزله خیزی بالا علاوه بر تلفات و خساارات مالی‌، همواره محیط زیست آن نیز در معرض تهاجم، تخریب و فرسایش بوده است. از آنجا که محیط زیست مجموعه و نظام هماهنگی است که حیات انسان و سایر موجودات زنده به آن وابسته است لذا جهت مدیریت در شرایط اضطرار باید عوامل تهدید کننده محیط زیست نیز در نظر گرفته شود. همچننی در تهیه طرح جامع مقاوم سازی کشور که شامل فرآیند شناسایی، اولویت بندی،‌بودجه بندی و برنامه ریزی،‌ ارزیابی لرزه ای، ارجا و کنترل مقاوم سازی بناها می باشد توجه به اهمیت ساختمان و اثرات که د راثر زلزله بر محیط زیست می گذارند نیز از مواردی است که باید مورد توجه قرار گیرد. از ضایعات به جا مانده از زلزله می توان به اجساد انسان ها و حیوانات و نخاله ها و آوارهای به جا مانده و همچنین مواد شیمیایی و بعضا خطرناک صنعتی در ملح حادثه اشاره کرد. که عدم توجه به این مواد زائد به جای مانده اثرات ناگوار د رمنطقه حادثه دیده به همراه خواهد داشت. ما در این مقاله برآنیم تا با درس های گرفته شده از زلزله های اخیر پس از بررسی اثرات زیست محیطی با در نظر گرفتن سازه هایی که نیازمند توجه ویژه در زمینه مقاوم سازی می باشند را در نظر گرفته و تدابیر لازم جهت پیشگیری از افزایش حجم ضایعات پیش از زلزله و همچنین رویکرد های مناسب جهت اتخاذ تدابیر مناسب را با بررسی موردی زلزله فروردین 1385 استان لرستان ارائه نماییم. روش تحقیق به صورت تحلیلی توصیف می شود که با بازدید میدانی از منطقه حادثه دیده همراه بوده است.

Keywords:

اثرات زیست محیطی , مدیریت بحران , مقاوم سازی , زلزله , استان لرستان