ژیلا دلخواه - دانشجوی کارشناسی ارشد و دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
کیوان بهبودی - دانشجوی کارشناسی ارشد و دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج

جنس تریکودرما یکی از عوامل مهم بیوکنترلی در برخی بیماری های گیاهی است که با مکانیسم هایمختلفی بیماری را کنترل می کند. این قارچ ها همانند دیگر عوامل کنترل بیولوژیک تحت تأثیر فاکتورهایمحیطی قرار می گیرد که محیط کشت از جمله این فاکتورها است. این تحقیق با هدف ارزیابی تأثیر ترکیبملاس چغندر قند، شربت ذرت، مخمر نان و عصاره مالت (Mol.C.B.M.) به عنوان محیط کشت مایع، دانهگندم (W.s.) و سبوس گندم (W.b.) به عنوان محیط های کشت جامد بر توان اسپوردهی، کنترل مرگگیاهچه ناشی از Phytophthora drechsleri و توسعه رشد گیاهچه خیار توسط Trichoderma harzianum Tr6 انجام شد. محیط های کشت با 1 میلی لیتر سوسپانسیون اسپور آنتاگونیست با غلظت (8)10 اسپور تلقیح و سپس، در دمای 28 درجه سلسیوس و شدت نور فلورسنت 206 لوکس به مدت 10 روز نگه داری شدند. تیمار مربوط به محیط کشت .Mol C.B.M بیشترین توان اسپورزایی با میزان (10)10 1/83x اسپور در هر گرم وزن خشک زیست توده آنتاگونیست و نیز بیشترین درصد کنترل بیماری (62/5 درصد)، افزایش ارتفاع، وزن تر و خشک اندم های هوایی و ریشه گیاهچه را نشان داد؛ اما درصد بازدارندگی در شرایط آزمایشگاهی نسبت به محیط های کشت جامد کمتر بود. بنابراین، می توان گفت که محیط کشت مایع برایدستیابی به اهداف تحقیق، موفق عمل کرده است.

اسپورزایی، آنتاگونیست، تریکودرما، سبوس گندم، محیط کشت