ارزیابی میزان مهار زیستی Rhizoctonia solani در گیاه پنبه با جدایه های Pseudomonas fluorescens

باکتری های ریزوسفری محرک رشد، جایگزینی مناسب برای سموم شیمیایی در کنترل بیمارگر هابه خصوص بیمارگر های خاکزاد هستند. Rhizoctonia solani یکی از قارچ های مهم بیماریزای خاکزیاست که خسارات جدی به محصولات کشاورزی وارد می کند. در این پژوهش، میزان بازدارندگی ازرشد بیمارگر با جدایه های سودوموناس در شرایط آزمایشگاه بررسی شد. جدایه های باکتری از لحاظتولید اکسین، انحلال فسفر، تولید سیدروفور، تولید آنزیم 1- آمینوسیکلوپروپان 1- کربوکسیلیک اسید(ACC) د- آمیناز و ردیابی ژن phlD غربال شدند. از بین جدایه های مورد مطالعه 20 جدایه از لحاظمیزان بازدارندگی برای مطالعات بعدی انتخاب شدند که از میان آن ها جدایه های 139 ، 33 و 137بیشترین میزان تولید اکسین و توانایی حل فسفات را داشتند. میان انحلال فسفات و کاهش pH بهسمت اسیدی، همبستگی مشاهده شد. از بین جدایه ها، 6 جدایه که تولید اکسین بالاتری داشتند و درشرایط آزمایشگاه توانایی خوبی در بازدارندگی از رشد R. solani نشان دادند، برای بررسی تواناییتولید آنزیم ACC د- آمیناز انتخاب شدند. هر 6 جدایه توان تولید آنزیم ACC د- آمیناز را داشتند.ژن phlD که در مسیر بیوسنتز آنتی بیوتیک 2-4 دی استیل فلورو گلوسینول نقش کلیدی دارد، درجدایه های 159 ، 139 ، 137 ، CHA0 و 58A ردیابی شد. با توجه به خصوصیات جدایه ها، 5 جدایهکارآمد برای آزمایش های گلخانه ای انتخاب شدند. در آزمایش های گلخانه ای، هر 5 جدایه به طور معنی داری (P<0/01) بیماری را کنترل کردند که بیشترین کنترل کنندگی مربوط به جدایه 137 بود.

Keywords:

بیوکنترل , پنبه , Rhizoctonia solani , Pseudomonas fluoresecns