ارائه رابطه تجربی جدید برای برآورد قابلیت فشردگی خاک های رسی تحکیم نیافته

نشست ناشی از تحکیم خا ک های ریزدانه یکی از مسائل مهم در طراحی های مربوط به سازه های مختلف عمرانی است. پتانسیلنشست تحکیمی خاک با ضریبی به نام شاخص فشردگی بیان می گردد. این تحقیق با هدف بررسی ارتباط مشخصات فیزیکی مختلف خاک باپتانسیل فشردگی آن و ارائه ی رابطه ی جدیدی برای تخمین منحنی فشردگی و شاخص فشردگی بر اساس مؤثرترین مشخصه ی فیزیکی انجامگرفته است. بدین منظور ابتدا نمونه های متعددی از مناطق مختلف کشور تهیه و آزمایش های مختلف شناسائی و آزمایش تحکیم یک بعدی برروی آ نها با رطوبت های اولیه متفاوت انجام گرفت. سپس مقدار شاخص فشردگی برای هر یک از نمونه های آزمایشی، با استفاده از داده هایآزمایشگاهی و نیز با استفاده از روابط تجربی موجود تعیین گردید. سپس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS آنالیز همبستگی و رگرسیون برروی داد های به دست آمده صورت گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این بررسی ها مشخص گردید که روابط تجربی مبتنی بر مشخصه هایمبین وضعیت ساختمان اولیه ی نمونه ی نظیر، نسبت پوکی، وزن واحد حجم و رطوبت اولیه از دقت و کارا یی بیشتری نسبت به سایرروش های موجود در تعیین شاخص فشردگی برخوردار است. همچنین در این پژوهش یک رابطه ی تجربی یک متغیره بر اساس وزن واحدحجم خشک خاک برای برآورد منحنی فشردگی و شاخص فشردگی خاک پیشنهاد گردید.

Keywords:

شاخص فشردگی , تحکیم , نشست , منحنی فشردگی , وزن واحد حجم خشک