نگرشی جدید بر روش واکنش سیل واحد در اولویت بندی مکانی اقدامات کنترل سیل

با توجه به خطر روزافزون سیل در تمام نقاط جهان از جمله ایران ، تعیین مناطق سیل خیز و اولویت بندی این مناطق در جهت کنترلسیل امری ضروری است. در این تحقیق نگرشی جدید بر روش واکنش سیل واحد با عنوان روش کاهش سیل مطرح شد و از این نگرشبه منظور اولویت بندی اقدامات کنترل سیل زیرحوضه های بالادست سد کارده در استان خراسان رضوی استفاد ه گردید. به این منظور، پس ازتقسیم حوضه ی مورد مطالعه به 24 زیرحوضه، خصوصیات فیزیکی حوضه و زیرحوضه ها از طریق نرم افزار جانبی ، HEC-GeoHMS در محیط ArcGIS تهیه شد. پس از واسنجی مدل HEC-HMS از طریق داده های یک واقعه ی بارش-رواناب، رواناب حا صل از بارش طراحی با دوره ی بازگشت 50 سال با استفاده از این مدل شبیه سازی گردید. سپس اولویت بندی سیل خیزی زیرحوضه ها به روش واکنش سیل واحد واولویت بندی اقدامات کنترل سیل به روش کاهش سیل انجام شد. نتایج نشان داد در حوضه ی مورد مطالعه سیل خیزترین زیرحو ضه لزوما مناسب ترین زیرحوضه برای اقدامات کنترل سیلاب نمی باشد و به طور کلی نتایج اولویت بندی اقدامات کنترل سیل زیرحوضه ها تفاوت زیادیبا اولویت بندی سیل خیزی آنها دارد. در ادامه تأثیر تداوم بارش بر روی اولویت بندی زیرحوضه ها بررسی شد. نتایج نشان داد تداوم بارش تأثیرقابل توجهی بر اولویت بندی زیرحوضه ها دارد.

Keywords:

تداوم بارش , روش کاهش سیل , روش واکنش سیل واحد , کنترل سیل , مدل HEC-HMS