وحیدرضا کوهستانی - کارشناس ارشد مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
محمود حسنلوراد - نویسنده مسئول: استادیار دانشکده فنی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین
محمدرضا بازرگان لاری - استادیار دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق

پیش بینی ظرفیت باربری نهایی پی های سطحی یکی از مسائل اساسی در مهندسی ژئوتکنیک است و تاکنون روش های متفاوتیبرای پیش بینی دقیق آن ارائه شده است. در سال های اخیر، روش های محاسبات نرم مانند شبکه های عصبی مصنوعی (ANN) و ماشین های بردار پشتیبان (SVM) برای پیش بینی ظرفیت باربری نهایی پی های سطحی مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، در این روش ها فرآیند مدل سازی پیچیده است و استفاده از آنها مانند روش های تجربی آسان نیست. در این تحقیق، از مدل درختی M5P به عنوان یک روشمحاسبات نرم جدید، برای پیش بینی ظرفیت باربری نهایی پی های سطحی استفاده شده است. مزیت اصلی مد ل های درختی نسبت بهشبکه های عصبی مصنوعی و ماشین های بردار پشتیبان، سادگی کاربرد و مهمتر از آن، قوانین ریاضی قابل درک است. به منظور توسعه وارزیابی مدل از نتایج آزمون های تجربی آزمایشگاهی پی های سطحی روی خاک های دانه ای با متغیرهای زاویه اصطکاک داخلی، وزنمخصوص خاک و هندسه پی شامل عمق، عرض و طول پی استفاده شده است. نتایج به دست آمده از مدل پیشنهادی با نتایج حاصل ازفرمول های محاسباتی Hansen ، Meryehof و Vesicمقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که مدل درختی M5P نسبت به روش های نظری مذکور عملکرد بهتری دارد.

روش های محاسبات نرم؛ مدل درختی M5P، پی های سطحی؛ ظرفیت باربری نهایی